Dokumentacja działania performatywnego Przytul Wodę podczas XV Festiwalu Narracje w Gdańsku, 2024
Documentation of the performative action Embrace Water during the 15th Narracje Festival in Gdansk, 2024
fot. Jadwiga Janowska
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Jagoda Malanin
Kasia Ślesińska
Jadwiga Janowska
Milena Soporowska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
Przytul Wodę, kostium/performance
Kolektyw Hydroza, w ramach festiwalu Narracje 2024 na gdańskim Niedźwiedniku, zaprezentował projekt artystyczny łączący elementy performancu, sztuki partycypacyjnej i ekologii. Centralnym elementem instalacji jest żywa maskotka- uczestniczki kolektywu przebrane za kroplę wody, wchodziły w interakcje z uczestnikami wydarzenia.
Kropelka, bo tak nazwano maskotkę, nie jest jednak typowym wesołym bohaterem. Artystki z kolektywu Hydroza chcą w ten sposób zwrócić uwagę na problemy związane z zanieczyszczeniem i niedoborem wody, jednocześnie tworząc przestrzeń do refleksji i empatii. Powłoka maskotki została uszyta z fragmentów materiałów z recyclingu, zebranych kolektywnie. Ten partycypacyjny element nie tylko
wzmacnia więź społeczności z projektem, ale również symbolizuje zbiorową odpowiedzialność za zasoby wodne.
Inspiracją dla tej koncepcji były nie tylko popularne maskotki-aktorzy znane z górskich uzdrowisk i kurortów, ale również działania artystów performatywnych z lat 60. i 70. XX wieku. Te gesty mają nie tylko ludyczny charakter, ale również symbolizują troskę o środowisko i zasoby wodne. Hydroza wykorzystuje humor i interakcję do poruszania kwestii społecznych i ekologicznych.
Dokumentacja działania performatywnego Przytul Wodę podczas XV Festiwalu Narracje w Gdańsku, 2024
Documentation of the performative action Embrace Water during the 15th Narracje Festival in Gdansk, 2024
fot. Jadwiga Janowska
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni?
DOMIE, Poznań 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? DOMIE, Poznan 20223
fot. Stan Wawrzecki
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni? DOMIE, Poznań 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? DOMIE, Poznan 20223
fot. Stan Wawrzecki
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni?
Foto Pracownia Wschodnia, Warszawa 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? Foto Pracownia Wschodnia, Warsaw 2023
fot. Kasia Rysiak
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni? Foto Pracownia Wschodnia, Warszawa 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? Foto Pracownia Wschodnia, Warsaw 2023
fot. Kasia Rysiak
Astrida Neimanis jest autorką koncepcji hydrofeminizmu badającej związki między płcią, żywiołem wody i naszym środowiskiem.
W swoim tekście „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” badaczka wskazuje na wodę jako budulec, przekaźnik i archiwum znaczeń. Ciało ludzkie, u noworodka składające z 80 % z wody, staje się dzięki temu integralną częścią przyrody
i całego złożonego systemu przekazywania treści. Idea ciała wodnego, wprowadzona, przez Neimanis zyskuje kształt w pracach sześciu fotografek współtworzących kolektyw Hydroza.
Astrida Neimanis is the author of the concept of hydrofeminism, which explores the relationship between gender, the element of water and our environment. In her text, that was the starting point of collective mutual reading, "Hydrofeminism, or becoming
a water body," the researcher points to water as a building block, transmitter and archive of meaning. The human body, in an infant consisting of 80% water, thus becomes an integral part of nature and the whole complex system of transmitting content. The idea of the water body, introduced by Neimanis, takes shape in the works of six female photographers who co-found the Hydroza collective. Our projects aim to explore the theme of water as a source of life, memory, violence and oppression.
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Jagoda Malanin
Kasia Ślesińska
Jadwiga Janowska
Milena Soporowska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Jagoda Malanin
Kasia Ślesińska
Jadwiga Janowska
Milena Soporowska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
The collective was formed through a meeting at the Nikon-NOOR Academy masterclass in Warsaw in 2022.
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Jagoda Malanin
Kasia Ślesińska
Jadwiga Janowska
Milena Soporowska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
The collective was formed through a meeting at the Nikon-NOOR Academy masterclass in Warsaw in 2022.
Astrida Neimanis jest autorką koncepcji hydrofeminizmu badającej związki między płcią, żywiołem wody i naszym środowiskiem.
W swoim tekście „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” badaczka wskazuje na wodę jako budulec, przekaźnik
i archiwum znaczeń. Ciało ludzkie, u noworodka składające z 80 % z wody, staje się dzięki temu integralną częścią przyrody
i całego złożonego systemu przekazywania treści. Idea ciała wodnego, wprowadzona, przez Neimanis zyskuje kształt w pracach sześciu fotografek współtworzących kolektyw Hydroza. Nasze projekty eksplorują temat wody jako źródła życia, pamięci, przemocy i opresji.
Astrida Neimanis is the author of the concept of hydrofeminism, which explores the relationship between gender, the element of water and our environment. In her text, that was the starting point of collective mutual reading, "Hydrofeminism, or becoming
a water body," the researcher points to water as a building block, transmitter and archive of meaning. The human body, in an infant consisting of 80% water, thus becomes an integral part of nature and the whole complex system of transmitting content. The idea of the water body, introduced by Neimanis, takes shape in the works of six female photographers who co-found the Hydroza collective. Our projects aim to explore the theme of water as a source of life, memory, violence and oppression.
KOLEKTYW HYDROZA
HYDROZA COLLECTIVE
KASIA RYSIAK
fot. Goś Patalas 2023